رنک الکسا

ساخت هتل «پوئرتا امریکا» پروژه عظیمی بود که با همکاری 19 شرکت سرشناس مهندسی معماری و طراحی داخلی جهان و با صرف هزینه 75 میلیون یورو توسط گروه سیکلن بر پایه آزادی در انتخاب طرح ها و اشکال مختلف صورت گرفت.
تمام طبقات این هتل دارای نقشه ای مشابه بوده و شامل یک لابی مرکزی و دو راهرو در اطراف آن است که به اطاق های هتل منتهی می شوند. با وجود این هر یک از طبقات با استفاده از مواد، رنگها و اشکال متنوع چهره ای متفاوت از مفهوم"هتل" را به نمایش می گذارند. مدیر این گروه معتقد است این هتل محلی است که در آن مهندسین معماری و طراحان داخلی رویاهای خود را در زمینه طراحی به واقعیت تبدیل کرده و آن را به نمادی برای بزرگداشت اصول معماری، طراحی و آزادی تبدیل کرده اند. به ندرت ممکن است که انتظارات از یک پروژه تجاری تا این حد بالا باشد ولی دلیل این توقع بالا چیزی فراتر از حضور مهندسین معماری سرشناس و میزان سرمایه گذاری کلان در این پروژه بوده است. کلمه آزادی که در ساخت این محل به آن تکیه شده صرفا یک کلمه عامه پسند و تبلیغاتی نبوده است بلکه این هتل نقش عمده ای در بازسازی شهر مادرید پس از خرابی های ناشی از بمب گذاری خطوط راه آهن شهر در سال 2004 ایفا کرده است. انتظار می رفت که پس از سرمایه گذاری های گسترده در موزه های شهر مادرید سال 2004 سالی پربار در صنعت جهانگردی آن باشد. البته شهر مادرید در طول سالیان متمادی همواره در زمینه مهندسی معماری و سطح ارتقاء شهر دنباله رو شهر بارسلون بوده و ظاهرا با اصول پیشرفته طراحی هتل ها که در سایر شهرهای اروپایی باعث احیاء صنعت جهانگردی شده آشنایی کافی نداشته است و متاسفانه درست در زمانی که شهر مادرید در پی رفع این نقیصه برآمده بود بمب گذاری در خطوط راه آهن شهر موجب یک شوک روحی برای اهالی آن شد. بنابراین هتل «پوئرتا امریکا» تنها محلی برای ارضاء جاه طلبی های طراحان و سازندگان آن و یا ساختمانی حیرت انگیز برای اهالی شهر نیست بلکه نمادی زیبا از تولد دوباره یک شهر است. گروه «سیلکن» هتل پوئرتا امریکا را اولین هتل چندملیتی اسپانیا می داند که طراحانی از امریکا، آسیا، استرالیا و سراسر اروپا را گردهم آورده است. این هتل معرف شخصیت های بزرگ در طراحی مدرن است و با به خدمت گرفتن طراحان مختلف جهت ساخت هر یک از طبقات دوازده گانه در حقیقت مجموعه ای از سبکهای متنوع را در خود گنجانده است. گروه «سیلکن» به دنبال ایجاد هماهنگی در طراحی طبقات مختلف هتل نبود و حتی از طراحان خواسته بود که از ارتباط با یکدیگر در این زمینه خودداری کنند.